بحران بی پولی در فوتبال ایران

دنیای صنعت: باشگاه‌های فوتبال ایران با بحران بی پولی مواجه شده‌اند، اظهارنظر مدیران باشگاه‌های لیگ برتری نشان می‌دهد آنها در شرایط خوب و ایده آلی به سر نمی‌برند، مخالفت مجلس شورای اسلامی با هزینه بخش‌های صنعتی در ورزش حرفه‌ای بسیاری از باشگاه‌های فوتبال ایران را با بحران مالی روبرو کرد به گونه‌ای که اخبار موثق حکایت از حاد شدن شرایط برخی تیم‌های لیگ برتری دارد. اکثریت باشگاه‌های حاضر در فوتبال ایران متکی به حمایت‌های مالی بخش‌های صنعتی هستند، برنامه‌های مالی خود را براساس این حمایت‌ها تنظیم کردند تا در طول فصل جاری مخارج خود را از طریق این کمک‌های مالی تامین کنند، انسداد بودجه‌های میلیاردی از سوی بخش‌های صنعتی به حساب باشگاه‌های ورزشی باعث شد به یکباره منابع مالی این باشگاه‌ها به پایان برسد تا بحران بی پولی کاملا خودنمایی کند، ابتدا اکثر مدیران بر این باور بودند مشکل عدم دسترسی به منابع مالی با وساطت و پادرمیانی نمایندگان مردم و مدیران صنعتی حل و فصل خواهد شد اما اراده مجلس برای واگذاری ورزش حرفه‌ای به بخش خصوصی باعث شد هیچ پولی به حساب باشگاه واریز نشود تا مشکلات مدیران باشگاه‌ها افزایش یابد. بازیکنان و اعضای کادر فنی باشگاه‌ها که در موعد مقرر مبالغ قرارداد خود را دریافت نکرده‌اند، به دنبال علت این ماجرا بودند که متوجه ماجرا شدند از این رو زمزمه‌های اعتراض از سوی آنها شنیده شد تا فوتبال ایران با بحران بزرگی مواجه شود. مدیران باشگاه‌ها که به هیچ وجه تصور چنین فاجعه‌ای را نداشتند دست به دامن مدیران فدراسیون فوتبال شدند تا شاید این مشکل با راه حل آنها برطرف شود اما مسوولان سازمان لیگ به دلیل نبود بودجه مناسب پاسخ منفی به مدیران باشگاه‌های متقاضی دادند تا بحران فراگیرتر شود. شرایط کنونی باشگاه‌های صنعتی و دولتی فوتبال ایران در ظاهر آرام به نظر می‌رسد اما وقتی پای سخنان مدیران باشگاه‌های بی پول می‌نشینیم. در می‌یابیم که تهدید چند هفته گذشته رییس سازمان لیگ شاید به واقعیت تبدیل شود و فوتبال ایران در نیم فصل دوم رقابت‌های لیگ برتر به دلیل عدم تأمین بودجه مناسب به تعطیلی کشیده شود. عدم برآورده شدن بودجه مورد نیاز از سوی دستگاه‌های اجرایی در برهه کنونی، مدیران باشگاه‌های ورزشی را به شدت تحت فشار قرار داده به گونه‌ای که برخی باشگاه‌ها برای حل بحران مالی خود تصمیم گرفتند تیم‌های غیر فوتبالی خود که مشغول فعالیت هستند را منحل کنند تا شاید بحران مالی به این شکل کنترل شود. اما این راه حل تنها می‌تواند برخی از مشکلات موجود را از مسیر پیش‌روی مدیران بردارد چرا که مبالغ سنگین قرارداد بازیکنان و کادر فنی تیم‌های فوتبال به اندازه‌ای بار مالی برای باشگاه‌های لیگ برتری به وجود آورده که اگر این باشگاه‌ها تمام فعالیت‌های ورزشی خود را به حالت تعلیق دربیاورند بازهم نمی‌توانند مشکل را برطرف کنند. با بروز چنین معضلی به هیچ وجه نمی‌توان آینده روشنی را برای فوتبال ایران تصور کرد مگر اینکه مشکل بحران مالی با فرمولی از سوی مسوولان صاحب اختیار به درستی کنترل شود تا خبری از اعتصاب و فریاد بی پولی در کار نباشد.