قطعنامه پیشنهادی کشورهای غربی علیه ایران در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل در حالی به تصویب رسید که 112 کشور عضو این کمیته به آن رای مثبت ندادند.44 کشور رای مخالف دادند و 57 کشور رای ممتنع تادر نهایت این قطعنامه حقوق بشری با 80 رای به تصویب برسد. کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی و جنبش غیر متعهدها با صدور بیانیههایی، این اقدام را کاملا سیاسی و گزینشی دانسته و آن را شدیداً محکوم کردند. این کشورها معتقدند که چنین اقداماتی سبب تضعیف شواری بشر حقوق بشر سازمان ملل خواهد شد. محمدجواد لاريجانی دبير ستاد حقوق بشر قوه قضائیه و رئیس هیات ایرانی حاضر در نشست مذکور با ابراز تاسف از قطعنامه آمريکا وبرخی کشورهای غربی و تناقضگويیهای غرب برضد دولت و ملت جمهوری اسلامی ايران گفته است: جمهوری اسلامی ايران از موازين خود در دفاع از نظام اسلامی، به تمام معنا و در تمام شئون، يک قدم هم عقبنشينی نمیکند. در همین ارتباط گفتگویی انجام دادهایم با دکتر بهرام منتظری استاد علوم سیاسی و روابط بینالملل که در ادامه میآید؛ آقای دکتر بیانیه اخیر مجمع
عمومی سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر علیه ایران باتوجه به عدم همراهی 112 کشور با آن به تصویب رسید، این عدم همراهی بیشتر اعضا با این بیانیه را چگونه ارزیابی میکنید؟ محکوم کردن کشورهای مخالف آمریکا و منافع غرب، شگردی قدیمی است و چیز تازهای در ادبیات سیاسی نیست. نکته درخور توجه همراه نشدن 112 کشور در تصویب این بیانیه است، کشورها آگاه شدهاند که آمریکا قصد دارد نهایت سوء استفاده را از حضور خود در سازمان ملل داشته باشد و به سبب همین آگاهی به این بیانیه رای ندادند. باید پرسید که آیا حقوق بشر در کشور آمریکا رعایت میشود؟ بنا بر گواه مجامع بینالمللی در زندانهای آمریکا ذرهای رعایت حقوق بشر وجود ندارد. مخالفان صدور بیانیه علیه کشورها را حربهای برای دخالت در امور آن کشور میدانند و به همین سبب نمیتوانستند که غیر از این رای دهند در نتیجه با آمریکا و اسرائیل و کانادا همراه نشدند. چرا نام اسرائیل و کانادا را جزء پیشنهاد دهندگان این بیانیه میبینیم؟ کارنامه این کشورها در رعایت حقوق بشر چگونه است؟ جمهوری اسلامی و انقلاب اساس وجود اسرائیل را زیر سوال برده است، اسرائیل به عنوان دشمن سرسخت ایران به حساب میآید و
نمیتوانست که در تصویب این بیانیه رای مخالف دهد؛ کانادا نیز جزء کشورهای زیر مجموعه نظام سلطنتی بریتانیای کبیر محسوب میشود و گردانندگان سیاست خارجی آنها هم صهیونیستها هستند، باز هم نباید تعجب کرد که صهیونیستهای کانادایی به بیانیه علیه ایران رای مثبت دهند. از کشورهایی مانند کانادا و اسرائیل انتظاری بیش از این نمیتوان داشت. آنها مخالف اسلام و قدرتمند شدن ایران در منطقه و جهان هستند، تعجب میکردیم اگر غیر از این رای میدادند. آقای منتظری چرا حقوق بشر به ابزاری سیاسی در دست غرب بدل شده و در چند وقت اخیر با آن برخوردی دوگانه میشود؟ محکوم کردن کشورها درباره نقض حقوق بشر، بیش از دو دهه در دستور کار آمریکا قرار گرفته است، با این حربه میخواهند جواز دخالت در امور داخلی و خارجی کشورها را بگیرند، کشورها را از سوی سازمان ملل محکوم میکنند تا در سیاستهای داخلی و خارجی کشورها دخالت کنند. نکنه جالب اینجاست که همیشه کشورهایی محکوم میشوند که مخالف منافع و مصالح آمریکا هستند. موافقان و تامین کنندگان منافع آمریکا از هر گزندی مصون میمانند، اگر سازمان ملل هم بخواهد این کشورها را محکوم کند، آمریکا از حق وتوی خود برای
حمایت از آنها استفاده میکند. به نظر شما ایران چگونه باید در چنین اجلاسهایی ظاهر و چه واکنشی از خود نشان دهد؟ ایران باید از مجامع بینالمللی خواستار نظارت بر مواردی شود که در آن حقوق بشر نقض میشود. باید تا میتوانیم استانداردهای مدنظر سازمان ملل را رعایت میکنیم تا حربهای به دست مخالفان جمهوری اسلامی ندهیم، هر چند اگر 100 درصد هم این استانداردها اجرا شود، آنها همچنان معتقدند که در ایران حقوق بشر نقض میشود. آنها معتقدند که حقوق بشر یعنی حقوق آمریکایی؛ در ایران نقض حقوق بشر نداریم اما نقض حقوق آمریکای سودجو داریم و جلوی هرگونه سودجویی آنها را میگیریم و نمیگذاریم منافع ایران را چپاول کنند، آنها هم با دیدن این برخورد ایران میگویند که نقض حقوق بشر صورت گرفته است. اگر در کشورهایی مانند عراق و افغانستان که آمریکا اشغال کرده، دست سربازی خراش بردارد، میگویند که حقوق بشر پایمال شده، اما هزاران نفر در غزه و فلسطین و عراق و افغانستان به خاک و خون کشیده میشوند و آمریکا نمیگویند حقوق بشر پایمال شده! آیا محاصره غزه نقض حقوق بشر نیست؟ ممانعت از کمک رساندن نقض حقوق بشر نیست؟ جلوگیری از کاروان صلح نقض حقوق بشر
نیست؟
دیدگاه تان را بنویسید